Dissonant

Voor Dissonant filmde Manon de Boer danseres Cynthia Loemij. Zij luistert eerst naar Eugène Ysaÿe’s 3 sonates for violin solo, een stuk waaraan zij een sterke herinnering heeft. Dan danst ze ongeveer tien minuten, zonder de muziek te horen, een op de sonate gebaseerde choreografie. De camera volgt haar bewegingen.
De camerabeweging wordt onderbroken door een materieel tijdselement, namelijk de beperking van de duur van een 16mm-filmrol van drie minuten. Terwijl Loemij verder danst en geluiden daarvan te horen zijn op de geluidsband, is het beeld zwart tijdens de circa één minuut die nodig is om een filmrol te verwisselen.

Gedurende de momenten dat het beeld zwart is, wordt een spel gespeeld met het geheugen van de kijker. Zoals Loemij de muziek uit haar geheugen put, kan de kijker dankzij de dansgeluiden en het repetitieve karakter van de choreografie het beeld van het bewegende lichaam op het zwarte scherm projecteren.