Dora García

Dora García woont en werkt in Oslo. Ze studeerde in de vroege jaren ‘90 beeldende kunst aan de Universiteit van Salamanca in Barcelona en de Rijksakademie in Amsterdam. Daarna verhuisde ze naar België, waar ze vijftien jaar lang haar persoonlijke beeldtaal ontwikkelde en experimenteerde met film, gedrukte media, performance, theater en webgebaseerde werken. García’s praktijk bevindt zich op het snijpunt van beeldende kunst, podiumkunsten, theater en literatuur. Ze vertegenwoordigde Spanje op de Biënnale van Venetië in 2011. Ze nam deel aan de 56e Internationale Kunsttentoonstelling van Venetië in 2015, Documenta 13 in 2012 en andere internationale evenementen zoals Skulptur Projekte Münster in 2007, de Sydney Biënnale 2008 en de Biënnale van São Paulo 2010.

De praktijk van Dora García houdt verband met gemeenschappelijkheid en individualiteit in de hedendaagse samenleving. García verkent het politieke potentieel van marginale posities en huldigt excentrieke personages en antihelden. Die personages staan geregeld centraal in haar filmprojecten, zoals The Joycean Society (2013), Segunda Vez (2018) en Amor Rojo (2024). Een essentieel aspect in García’s werk is de verwevenheid met politieke bewegingen zoals het feminisme, en de manieren waarop die de openbare ruimte innemen. De notie van ‘collectiviteit’ speelt een grote rol in haar werk, en heeft betrekking op het politieke potentieel van liefde, vriendschap, kameraadschap, manieren van werken en manieren om sociale omgevingen te transformeren.