In der Dämmerstunde – Berlin (de l’aube à la nuit)

“Twee jaar zijn verstreken sinds mijn eerste reis naar Berlijn. Deze maand oktober toont me het beeld van mijn eenzaamheid. Ik hoor nog steeds het geluid van mijn voetstappen op het Landwehrkanal, hun gekraak, en dan de stilte, de stilte van een stad. Deze lege wegen, waarvan de verlatenheid me in verwarring brengt; een moment van liefde dat in mijn geheugen gegrift staat.” Parijs – oktober 1980
“Met deze film probeer ik in de sporen te lopen van mijn reis, mijn verhaal, door de ruïnes, buurten en straten van Berlijn. Ik heb de dialoog gefilmd die tussen de stad en mijzelf plaatsvond, de omzwervingen in de oude wijken (Moabit, Kreuzberg, Wedding), plekken waar je nog de meeste sporen van het verleden kunt vinden, of liever gezegd wat er nog van over is.” (Annik Leroy)
“Het gevoel zichzelf terug te vinden in Berlijn, een jaar later, om een verhaal af te sluiten. Zoeken naar een verleden dat niet meer bestaat; een emotie in deze stad die, hoe langer ik er rondloop, steeds meer op andere lijkt, een stad als alle andere … Bahnhof Zoo, om hier terug te komen, de trein naar Parijs te nemen en opnieuw te beginnen.” Berlijn – november 1980