Printed Matter

Printed Matter toont de samenvloeiing van privé en hedendaagse geopolitiek. Het bewijs komt van Brutmanns vader, de vroegtijdig gestorven freelancefotograaf André, die tot aan zijn dood in 2002 verslag deed van nieuws uit het Midden-Oosten voor lokale kranten en voor internationale, voornamelijk Europese, gedrukte media. Zijn omvangrijke collectie biedt een visuele kroniek van het Israëlisch-Palestijnse conflict die bestaat uit verrassend herkenbare beelden van burgerlijke dissidenten, gewapend geweld, rouw en politieke toespraken in zowel Israël als de bezette gebieden. Nadat hij in 1983 vader werd, legde André na zijn werkdag regelmatig zijn gezin vast op de laatste negatieven van zijn filmrollen.

Printed Matter toont een selectie contactvellen met memorabele gebeurtenissen zoals de Eerste en Tweede Intifada, de moord op Yitzchak Rabin en de geboorte van André’s dochter, Sirah Foighel Brutmann. In plaats van geformatteerde bijschriften te gebruiken, kozen de filmmakers voor de geïmproviseerde commentaar van een directe getuige van deze gebeurtenissen: Hanne Foighel, André’s partner en freelance journaliste. Zij haalt herinneringen op aan het verleden terwijl ze door de archiefstukken bladert en haar geheugen activeert. Als een fragiele tijdcapsule, gestuurd door haar voice-over, neemt Printed Matter de kijker mee op een excursie naar de intimiteit van de politieke geschiedenis en de politiek van intieme levens.

Op Images (CA) won het de Marian McMahon Award in 2012.

Uit het juryrapport: “Dit is een film die geschiedenis en autobiografie combineert, zoals ze elkaar ontmoeten in een backstage verslag van een conflict tussen Israël als natie en de strijd van het Palestijnse volk voor de natie. Lagen van onvermijdelijke ambivalentie ten opzichte van deze kwesties – evenals een ambivalentie tussen dochter en moeder, vrouw en echtgenoot – informeren ons bij het bekijken van de ene na de andere contactvellen van wijlen André Brutmann, fotograaf en vader van de filmmaker. Wat we zien in Printed Matter is het maken van geschiedenis door middel van zichtbaarheid. Vanuit een toevallig of indirect begin gaat de professionalisering van de fotograaf hand in hand met de verharding van de politieke situatie zoals die tot uitdrukking komt in het verslag van de moeder over haar alledaagse oorlogservaringen. De film laat ons achter met de levende vraag wie de chroniqueur van de geschiedenis wordt.”