Sylvia Kristel - Paris

Sylvia Kristel – Paris is een portret van de actrice Sylvia Kristel – bekend van haar vertolking in de erotische cultklassieker Emmanuelle (1974) – en een film over de onmogelijkheid van het biografisch geheugen.

Tussen november 2000 en juni 2002 registreerde Manon de Boer verhalen en herinneringen van Kristel op geluidsband. Bij elke opnamesessie vroeg ze haar te spreken over een stad waar de actrice ooit woonde: Parijs, Los Angeles, Brussel of Amsterdam. Kristel sprak verschillende keren over dezelfde stad. Op het eerste gezicht vormt de verzameling verhalen een soort biografie, maar na verloop van tijd toont ze de onmogelijkheid van het biografisch verhaal: de onmogelijkheid om je leven als een coherent verhaal te herinneren.

Uit alle verhalen koos Manon de Boer voor deze film uiteindelijk slechts twee, beide over Kristels jaren in Parijs. De ene monoloog werd opgenomen in 2002, de andere in 2001. Kristel dwaalt door enkele vormende gebeurtenissen in haar leven, waarbij de sleutelmomenten tussen de ene en andere opname net iets anders worden herinnerd of ingevuld. De stad zelf wordt zelden direct beschreven. Ze vertelt over haar films, haar liefdesaffaires en hoe deze het traject van haar leven hebben beïnvloed. Parallel in beeld dwaalt de camera door Parijs, langs coördinaten van Kristels herinneringen. De beelden, van bovenaf en op straatniveau gefilmd, bewegen over de huid van de stad: de daken, appartementsgebouwen en boulevards, onderbroken door shots van bioscopen, reclamebeelden en mensen.

Prix Georges de Beauregard, FID Marseille (FR) 2004.